De onthoofding van de Franse leraar is te zien als een aanval op de vrijheid van meningsuiting. De moord roept herinneringen op aan de aanslagen op Charlie Hebdo, in Bataclan en in Nice. Frankrijk wordt al jaren zwaar geraakt door extreem gewelddadige acties die geïnspireerd zijn op een bepaalde uitleg van het islamitisch geloof. Maar ook andere westerse landen zijn daarvan al vaker het slachtoffer geweest.

Als reactie op de aanslag heeft de regering-Macron maatregelen genomen tegen extremistische moslimverenigingen en moskeeën die de islam belangrijker vinden dan de democratie. Ook stelt Frankrijk onderzoek in naar mensen en organisaties die sympathie of begrip hebben getoond voor de moordpartij.

Die maatregelen lijken op onbegrip te stuiten in een deel van de islamitische wereld. De Turkse president Erdogan verwijt Macron problemen te hebben met de islam en moslims en heeft de maatregelen betiteld als een heksenjacht tegen moslims. Zijn minister van Buitenlandse Zaken heeft Macron vanwege deze maatregelen zelfs uitgemaakt voor fascist.

Ze zijn jammer genoeg niet de enigen. De Pakistaanse premier Imran Khan heeft de Franse maatregelen verworpen omdat het volgens hem niet mogelijk is onderscheid te maken tussen radicale moslims en gematigde moslimburgers. Hij heeft Facebook opgeroepen om niet alleen Holocaustontkenners van het sociale medium te weren maar ook islamofobie.

Deze reactie uit islamitische landen is zorgelijk. Ze lijken te ontkennen dat er een stroming in de islam bestaat die moord en doodslag tegen mensen met een andere mening gerechtvaardigd vindt. Het is daarom goed dat Rutte zo duidelijk de zijde van Frankrijk heeft gekozen in de strijd tegen extremisme en radicalisme.