Het neie boek van Yvonne Bijl-Hooijer (54) oet Hoogeveen, De Baos en Ikke , giet niet over heur wark, al is dat lichtkaans het eerste waor mèensen bij het heuren van de titel an dèenkt. De baos zit tiedens dit gesprek met heur gewoon bij heur op de baank en kek tillevisie. Niet dat heur man Johan warkelijk de baos in hoes is, maor Bijl stek der geern de draak met.

,,Eerder wordde het hiel vaak zo ezegd. As der iene bij oes thuus kwaamp die vreug of de baos der ok was, dan bedoeld’e mien va. Mien moe har het zölf ok regelmaotig over ‘de baos’ as ze hum bedoelde.”

Niet meer van dizze tied

Toen Bijl vraogd weur of ze columns veur een lokale neiswebsite schrieven wol, is die titel ontstaon. Ze keus derveur um over de belevenissen van heur gezin te schrieven. ,,Ik was der vrij snel uut dat het De Baos en Ikke worden mus, juust umdat het niet meer van dizze tied is um oen man zo numen. Het is spottend bedoeld.”

Al die tweiwekelijkse columns bint nou bundeld in een boek met diezölfde titel. En ze hef der nog wat bijschreven, over een vekaansie in Tunesië waorbij alles misgung bijveurbeeld. ,,Het hotel was slecht, wij bint opelicht en wordden ziek, mar wij hebt toch lol had!”

Altied het slachtoffer

Heur columns oogst veul reacties. ,,Johan wordt nou ok geregeld deur aandern gekscherend ‘de baos’ enuumd. Hij komp der in de verhalen niet altied goed vanaf.” ,,Ik kome der nooit goed uut. Ik bin altied het slachtoffer”, klinkt het vanof de baank.

Bijl: ,,Mar dat is juust de humor dervan. Het mieste kuj niet serieus nemen. De stukkies bint bedoeld veur een glimlach op het gezichte van de lezer.”

Ok al schref ze al heur hiele leven, Drèents schrieven döt ze nog maor een jaor of vief. In die tied zat met een burn-out bij hoes en verleur ze ok heur mam. ,,De reden da’k Drents gung schrieven? In oen eigen taal koj dichter bij oen gevuul.”

Een dom boerenkiend

Drèents is heur eerste taol. ,,Vrogger wordde der thuus altied Drents epraot en op de bassischoele op ’t Ollandscheveld ok. Al leerden wij daor wal Nederlands schrieven natuurlijk. Achterof heb ik mien Drentse opvoeding as een tekortkoming ervaren. Toen ik naor de middelbare schoele gung, kun ik niet goed Nederlands praoten. Daor har ik echt last van. Veur mien gevuul vunden ze mij mar een dom boerenkiend. Toen heb ik besleuten dat ik mien eigen kiender niet Drents oppevoeden wol.”

Toch verstaot heur drei zeuns de taol goed. Bijl zul het ok zunde vinden as de taol hielemaol verdwient. Daorum is ze niet allent bij een schrieverswarkgroep, maor ok streektaolambassadeur van Hoogeveen. ,,Der wordt nogal ies ezegd daj dom bint aj Drents praot of daj een leger niveau hebt. Ik vien het mooi um uut te dragen dat dat hielemaole niet zo is.”