Hulpverlening aan suicidale LHBTQ-jongeren voldoet niet

Facebooktwitterlinkedinmail

12 augustus 2022 – Voor haar proefschrift onderzocht Jennifer de Lange van de Rijksuniversiteit Groningen wat de risico- en beschermingsfactoren zijn voor suïcidale gedachten en suïcidepogingen onder lhbtq-jongeren. Daarnaast bestudeerde ze welke ervaringen en behoeften er bij hen leven als het gaat om sociale steun en psychologische hulpverlening. Wat blijkt? De hulpverlening aan deze kwetsbare groep jongeren schiet te kort, zo meldt blikophulp.nl

Minderheidsstress
Lhbtq-jongeren lopen kans discriminatie en afwijzing te ervaren vanwege hun seksuele oriëntatie, genderidentiteit of genderexpressie. Ook kunnen zij zich anders voelen of bang zijn voor afwijzing. Deze zorgen en negatieve ervaringen leiden tot minderheidsstress, die vervolgens onder meer kan leiden tot suïcidale gedachten.

Suïcidale gedachten 
De resultaten van onderzoek laten een verband zien tussen aan de ene kant minderheidsstressoren als slachtofferschap van intimidatie, fysiek geweld, verbaal geweld en gepest worden en anderzijds een negatieve bejegening door familie. Ook hebben zij een grotere kans op suïcidale gedachten of het gedaan hebben van een suïcidepoging. Daarnaast bleek dat jongvolwassenen die zich identificeerden als transgender of ‘genderqueer’ ook een grotere kans hadden om suïcidale gedachten te hebben of een suïcidepoging te doen dan cisgender lesbische, homoseksuele en biseksuele jongvolwassenen.

Hulpverlening heeft niet genoeg kennis 
Verder bleek dat psychische hulpverlening voor lhbtq-jongeren met suïcidale gedachten niet aan de behoeften voldeed. Sommige lhbtq-jongvolwassenen ervoeren bijvoorbeeld een gebrek aan kennis onder hulpverleners over transgender-identiteiten en het opgroeien als lhbtq-jongere, andere ondervonden dat suïcidaliteit niet adequaat besproken werd door hulpverleners.

Geen afwijzingen door hulpverlener 
De meeste lhbtq-jongvolwassenen bleken geen expliciete afwijzingen van hun hulpverlener te hebben ervaren, maar zij ervaarden wel aannames over hun seksuele oriëntatie of genderidentiteit en niet-inclusief taalgebruik. Jennifer de Lange: “Het is belangrijk dat hulpverleners willen leren over minderheidsstress, en dat hulpverleners inclusieve taal gebruiken, hierdoor voelen lhbtq jongeren zich gehoord en erkend. Het is belangrijk dat zowel kennis als competentie op het gebied van seksuele- en genderdiversiteit en suïcidepreventie vergroot worden onder hulpverleners en dat er informatie en ondersteuning voor ouders beschikbaar is gericht op het bespreken van seksuele en genderdiversiteit en suïcidaliteit met hun kind.”

Sociale steun
Sociale steun van familie en een actieve copingstijl hingen samen met een lagere kans op suïcidale gedachten of een suïcidepoging. Steun van familie kan dus een belangrijke rol vervullen in het leven van lhbtq-jongeren. Jennifer de Lange: “Belangrijk is het bewustzijn dat er nog steeds aandacht moet zijn voor de mentale gezondheid van lhbtq-jongeren in Nederland en dat de sociale veiligheid en sociale steun vergroot kunnen worden.”

Het hele proefschrift van Jennifer de Lange is hier te downloaden.

Bron: blikophulp.nl

Heb jij hulp nodig?
Dan kun je contact opnemen met Stichting 113 Zelfmoordpreventie via 113 (24/7 bereikbaar), 0800-0113 (24/7 bereikbaar) en 0900 0113 (24/7 bereikbaar) en 113.nl.

Dit bericht is 1566 keer gelezen.

Facebooktwitterlinkedinmail