Skip to main content

05-11-2019 Verandert veranderen: de mythes ontzenuwd?

Met het laatste boek van Ten Have in de ene hand en ons vakmanschap in de andere: zo verkenden we tijdens onze open netwerk bijeenkomst op 5 november j.l. in Kasteel Hoekelum wat écht bijdraagt aan verandering. Wat zegt onze ‘gut-feeling’? Wat ondervinden wij in de praktijk? En wat zegt wetenschappelijk onderzoek?

Vanuit een zaal vol mensen met  'verstand en/of ervaring' met veranderen onderzochten de deelnemers onder bezielende begeleiding van Evert Pruis en Sander Kamp of onze overtuigingen ook ondersteund worden door wetenschappelijk onderzoek. Bij deze een korte impressie.

Na een korte inleiding werd in twee ronden aan zes verschillende tafels bediscussieerd wat verandering mogelijk maakt. Met een casus als vertrekpunt en een aantal 'veranderprincipes' als leidraad probeerden wij vast te stellen of de stellingen over veranderen al of niet waar waren. In de zaal werd vervolgens plenair gedeeld of en hoe de stellingen al of niet van toepassing waren.

Mensen veranderen niet zonder gevoel van urgentie

Is het zo dat mensen niet veranderen zonder gevoel van urgentie? Aan vier tafels stond deze overtuiging centraal. Is 'belangrijkheid' niet een betere drijfveer dan 'urgentie'? Is het niet zo dat 'urgentie' verschillend beleefd kan worden? Is het inderdaad van belang een burning platform te creëren om betrokkenen in beweging te krijgen? Na discussies aan verschillende tafels hierover waren wij nieuwsgierig wat ten Have et al hierover te zeggen had. Deze mythe blijkt niet eenduidig waar of onwaar te zijn. Op basis van het beschikbare onderzoek moeten we concluderen dat deze stelling, dit veranderidee, slechts ten dele valide is.

“Wetenschappelijk onderzoek biedt geen ondersteuning voor de stelling dat urgentiegevoel cruciaal is voor succesvolle verandering. Wel zijn er enige aanwijzingen voor de meer bescheiden claim dat een gevoel van urgentie een drijfveer is voor verandering, hoewel niet per se een vereiste.”

Organisatieverandering vereist leiders met een hoge emotionele intelligenetie 

Deze stelling veroorzaakte beroering in de zaal. Hoe was het eigenlijk gesteld met de emotionele intelligentie van Steve Jobs? Als wij daar aan denken kan deze stelling toch niet waar zijn? En toch leek een verlangen te heersen om deze stelling waar te laten zijn: want zien wij niet allen graag dat leidinggevenden, als dragers van hoop, voorgaan in waarden en gewenst gedrag? Maar helaas, er blijkt geen solide bewijs te zijn voor deze stelling. Wij moesten genoegen nemen met de volgende, voorzichtig geformuleerde, wijsheden van Ten Have et al:

Emotionele Intelligentie heeft een positief effect op o.m. werktevredenheid en betrokkenheid van medewerkers
Emotionele Intelligentie hangt zwak samen met transformationeel leiderschap
Emotionele Intelligentie correleert matig met werkprestaties
Emotionele Intelligentie is niet veel belangrijker dan ‘normale’ intelligentie

Een duidelijke visie is essentieel voor succesvolle verandering

Eindelijk een veronderstelling die stevig onderbouwd bleek. Oef... Wij hoefden niet te twijfelen aan het adagium dat wij al zo lang in onze praktijk prediken.

Tot slot

En hoe zit het met de stelling dat 70% van alle verander initiatieven mislukt? Gelukkig concludeert Ten Have et al dat de mate van waarschijnlijkheid dat deze stelling waar is heel laag is. Er is geen wetenschappelijke ondersteuning voor deze stelling. Alle aanwezigen konden gelukkig ontspannen in de wetenschap dat bijdragen aan verandering in organisaties wel degelijk een zinvolle bezigheid is.

Thelma Sweijen

Forzes Fonb 2019 11 Verandert Veranderen 00

evenement