Kruis

retraites-en-bezinning-olv-ter-nood-heiloo

Evenals de vorige week zondag, staat vandaag, op deze 25e zondag door het jaar (B), het kruis centraal in de lezingen. Opnieuw kondigt Jezus zijn lijden en sterven aan, maar ook zijn verrijzenis op de derde dag. Opnieuw begrijpen de apostelen deze aankondiging niet, maar zien zij in Jezus een toekomstig heerser, niet een lijdende dienstknecht van de Heer. Opnieuw legt Jezus hun de wil van de Vader uit, die louter menselijke redeneringen ver overstijgt. Vorige week hoorden we Jezus zeggen: “Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen door zichzelf te verloochenen en zijn kruis op te nemen. Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven verliest omwille van Mij en het Evangelie, zal het redden.” (Mc. 8,34b-35). Deze week plaatst Hij een kind in de kring van de apostelen en legt hun uit dat hun houding naar de Vader moet zijn als die van een kind: open, ontvankelijk, en volledig vertrouwend op degene die meer weet, en die groter en sterker is dan het kind zelf. In het evangelie van Mattheus vinden we zelfs de toevoeging: “Als gij niet opnieuw wordt als de kleine kinderen, zult gij het Rijk der hemelen zeker niet binnengaan.” (Mt. 18,3)

Onderworpen dus aan de wil van God, niet gelaten en passief omdat het nu eenmaal niet anders is, maar met gelovig vertrouwen, dat “het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid waarvan ons de openbaring te wachten staat”, zoals de apostel Paulus dat schrijft in zijn brief aan de Romeinen. (Rom. 8,18) Verder schrijft Paulus dat hij als bedienaar van de Kerk, door zijn lijden te verenigen met de verdrukkingen van de Christus, meewerkt aan de opbouw van Christus’ lichaam dat de Kerk is. (Kol. 1,24) Ook in onze tijd maakt de Kerk, zoals trouwens altijd en overal, lijden en verdrukking mee, die een gevolg zijn van de zonden. Menselijke oplossingen zijn niet afdoende. De weg om het lijden en de dood, die een gevolg zijn van de zonden, te overwinnen is geen andere dan die van Christus’ kruis. Alleen verbonden met Hem zullen wij de macht van het Kwaad, de aartsleugenaar, de duivel, voorgoed overwinnen.

Maar ook buiten de zichtbare omheining van de Kerk maken wij een tijd door van reële, alsmaar toenemende bedreigingen en spanningen. Messentrekkerij, schietpartijen, aanslagen, enz. zijn bijna dagelijkse kost in het nieuws. Maar misschien bieden deze reële bedreigingen ons ook de kans verder te zien dan alleen deze trieste feiten. Misschien nodigen ze ons ook uit ons eerlijk af te vragen of ons eigen leven wel geleid wordt door Gods geboden en voorschriften, die ons voeren tot het echte geluk, de echte vrijheid en het eeuwige leven. Misschien nodigen ze ons uit ons te bekeren en te geloven in de Blijde Boodschap, in plaats van ons te laten verleiden tot oordelen over anderen, en onszelf buiten beschouwing te laten. Met andere woorden: Misschien nodigt het lijden van deze tijd ons uit om in geloof op te blijven zien naar de grotere en kleinere kruisen in ons eigen leven, in dat van anderen, in dat van onze wereld.

Pater Gerard Wijers s.s.s.
Amsterdam

Delen

Lid van de congregatie van Sacramentijnen is pater Wijers woonachtig in de in Amsterdam bij de Begijnhof en assisteert heel regelmatig op het heiligdom.

Nieuwste overwegingen