De vaak als weeïg omschreven geur van de suikerfabriek was het afgelopen najaar voor het laatst te ruiken. De Suiker Unie heeft besloten te stoppen met het proces dat de specifieke lucht veroorzaakt. Het kost te veel energie en het levert het bedrijf te weinig op.

Het gaat om het drogen van suikerbietenpulp, bedoeld voor de productie van droog veevoer. ,,Vroeger stond dit deel van de fabriek de hele herfst te draaien. De afgelopen jaren was dit nog maar enkele weken”, zegt Bram Fetter, directeur productie bij Suiker Unie. ,,Uit onze schoorsteen kwam dan een grote witte pluim met waterdamp, die de geur over de verre omgeving verspreidde.”

‘Stiekem hartstikke leuk’

,,Het is natuurlijk leuk dat mensen die geur vaak zo positief waarderen”, zegt Fetter. ,,De reacties doen me denken aan 2007, toen de fabriek vertrok uit Groningen. Toen hoorden we ook ineens dat mensen de geur van het proces zo associëren met de herfst of hun jeugd. Zulke dingen hoor je vaak alleen als het stopt. Stiekem vind ik het hartstikke leuk, als blijkt dat die geur toch onderdeel is geworden van het culturele erfgoed van Groningen.”

Lees verder onder de poll.

Andere producten uit suikerbiet

De fabriek in Hoogkerk is zich de laatste jaren steeds meer op andere eindproducten uit suikerbiet gaan richten. De vezels van het gewas worden inmiddels onder meer gebruikt voor de non-foodsector en voor de productie van groen gas. Eerder gebeurde het drogen van de pulp ook nog in de Suiker Unie-fabriek in Dinteloord.

,,Toen het al minder werd, hebben we die productie geconcentreerd in Hoogkerk. Maar nu de droog-voedermarkt niet interessant meer is, houdt het hier ook op”, zegt Fetter.

Het deel van de fabriek waar de productie plaatsvond wordt nog niet direct ontmanteld. ,,We hebben daar geen haast mee. Maar nee, komende herfst keert de geur echt niet terug”, zegt Fetter.

De Geur van Groningen was regelmatig onderwerp van de rubriek Rarekiek.