Hoe gaat het?

„Heel goed! Ik vermaak me prima. De eerste week was wel erg wennen. Er gaat veel energie zitten in warm blijven. Dat heb ik onderschat. Vooral de eerste nachten net na kerst, toen ik begon, was het superkoud.”

Hoe blijf je warm?

„Ik heb een donsjas van mijn broer uit het leger. Die heeft me gered. Had ik gewoon aan in mijn slaapzak. ‘s Ochtends was mijn tent bevroren. En mijn handen ook. Zat geen gevoel meer in. Rolde ik mijn tent op met blote onbestuurbare klauwen omdat ik mijn handschoenen niet nat wilde maken. Kon geen klemmetje meer vastmaken.”

Heb je jezelf vervloekt?

„Nee. Ik heb wel gevloekt, zo zeer deed het. Maar ik kan wel om mezelf lachen: welke imbeciel loopt hier ook in het midden van de winter? De achtste dag, in Holwerd, toen het maar bleef regenen en mijn jas lekte nadat ik hem thuis juist nog speciaal had gewassen met waterdicht spul, had ik mijn diepste dip. Daarna kwam ik in de flow. En ik logeer nu ook regelmatig bij mensen thuis, lig niet elke nacht in de tent.”

Wie heb je allemaal ontmoet?

„Veel verschillende mensen. Een man die na een zware tijd in een huisje aan de dijk woont en de Waddenzee als helend ervaart. Een zeepierensteker op Texel, iemand die zeewier verbouwt, een algenonderzoekster die me speciaal op zondagochtend te woord stond, vissers, ondernemers. Het is een bijzonder slag vind ik, die mensen van de zee.”

Wat hebben ze gemeen?

„Het zijn aanpakkers en doorzetters, helder van geest, rechtdoorzee. Niet met de bek vooraan, wel met de deur open.”

Heb je nieuwe inzichten gekregen?

„Ik leer veel over de Waddenzee en de geschiedenis van het gebied. Ik begrijp nu bijvoorbeeld beter waarom het Wad verzandt. En ik heb gemerkt dat veel bewoners hier geen belang hebben bij bemoeienis. Sinds het werelderfgoed is ligt het gebied onder een vergrootglas. Alsof onderzoek van afstand meer waard is dan de ervaring van de mensen die hier al eeuwen wonen. Dat gevoel.”

Waar komt dat vandaan?

„Die zeepierensteker vertelde bijvoorbeeld hoe een onderzoeker zeegras wilde kweken op een plek waar heel veel stroming was. De pierensteker waarschuwde: dat spoelt weg. Naar hem werd niet geluisterd. Hij kon er niet bij, dat er zo veel geld over de balk werd gesmeten.”

Wanneer kunnen we jouw verhalen zien en lezen?

„In februari start een vijfdelige serie in de krant en op de website. Dat wordt nog een hele kluif. Ik heb zoveel mensen gesproken, zoveel gezien. Ik voel heel sterk de verantwoordelijkheid om het goed te doen. Dit gebied verdient de mooiste verhalen.”

Vind je het Wad na drie koude weken nog steeds zo prachtig?

„Haha, ja. Ik zie het nu dag en nacht hè. Bij volle maan zat ik met mijn tentje op de dijk. Je kon zo ver kijken. Ik ben zeker een uur blijven zitten. Totdat ik het echt te koud kreeg.”

Lees ook | Met een tentje rond de Waddenzee: als het einde dreigt van een oneindig landschap

Volg de tocht van Carlien Bootsma in het Waddengebied via haar Instagram-account @carlienbootsma .