,,Ik was een beetje boos’’, zei de verdachte dinsdag tegen de drie rechters van de meervoudige kamer. De Groninger had zijn moeder ‘s ochtends gebeld met de vraag of zij tegenover zijn bewindvoerder wilde bevestigen dat ze in het ziekenhuis in Utrecht lag, wat niet zo was. Hij zou dan de bewindvoerder vragen om extra geld voor de reiskosten. Tijdens de zitting zei de verdachte dat hij het in werkelijkheid wilde gebruiken voor een reis naar Limburg waar hij zich bij een woningcorporatie in zou willen schrijven.

Kwaadaardige stemmen

Zijn moeder weigerde echter voor hem te liegen. ,,Dan stap ik zo in de trein en kom je er nog wel achter’’, had hij dreigend gezegd. Opnieuw voelde hij zich in de steek gelaten. Op zijn zeventiende was hij naar eigen zeggen door zijn moeder op straat gezet. ,,Ik had daardoor veel woede in me.’’ Na het telefoontje vertrok hij naar Leeuwarden en liep naar de buurt Oud-Oost waar zijn moeder, twee broers en een zus woonden. Twee weken eerder was hij gestopt met zijn medicatie. Daardoor, vertelde de verdachte, had hij weer last gehad van stemmen in zijn hoofd. ,,Kwaadaardige stemmen. Ik dacht dat mensen wat tegen me hadden, voelde me bedreigd.’’ Daarom zou hij een groot kartelmes uit zijn keukenla mee hebben genomen.

Zijn moeder had hem nog een glaasje ranja gegeven. Het viel haar op dat haar zoon poeslief was. ,,Zo was hij nooit.’’ Ze liep met haar hondje op de arm naar de bijkeuken om een plakje worst voor het beest te pakken. Ineens voelde ze een arm om haar nek en kon ze geen lucht meer krijgen. Ze viel op de grond en werd tegen haar hoofd geschopt en de rest van lichaam, vertelde ze bij de politie. De vrouw wist weer op te krabbelen en struikelde vervolgens over het opstapje naar de keuken. Toen stak haar zoon haar in de rug. Hij dreigde nogmaals te steken, maar dat voorkwam zijn broer door een tussendeur dicht te klappen.

De hevig bloedende moeder wist het huis te ontvluchten en via een kliko over de schutting van de buren te klimmen om daar hulp te vragen. De verdachte verklaarde dat hij naar het Cambuurplein wandelde. ,,Ik dacht: even een sigaretje.’’ In het ziekenhuis bleek dat het slachtoffer naast een deels afgescheurde long liters bloed had verloren. Ze werd met succes geopereerd. ,,Ik heb een engeltje op mijn schouder gehad’’, zei ze.

Uiteenlopende problemen

Volgens de verdachte handelde hij in een opwelling, had hij alleen maar willen dreigen. Tegen de politie betuigde hij aan de ene kant spijt. Aan de andere kant leek hij weinig medelijden te hebben: ,,Het is een soort rekening die vereffend is.’’ Een psycholoog en een psychiater concludeerden dat de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar was vanwege onder meer een persoonlijkheidsstoornis: borderline en anti-sociale trekken, zwakbegaafdheid en een drugsprobleem. De kans op recidive is groot als hij niet wordt behandeld. Deze deskundigen en de reclassering adviseerden tbs met dwangverpleging.

Dat advies nam officier van justitie Eelco Jepkema over. Daarnaast eiste hij vanwege poging tot moord en nog enkele diefstallen een celstraf, die hij beperkte tot drie jaar omdat de moeder had gezegd dat ze vooral behandeling van haar zoon belangrijk vond. De verdachte zou met voorbedachten rade hebben gehandeld. Dat bleek volgens Jepkema onder meer uit het telefonische dreigement. Raadsman Gerard van Kammen vond dat sprake was van zware mishandeling. De Groninger was volgens Van Kammen als kind zwaar verwaarloosd door zijn ouders en werd getriggerd toen zijn moeder bij hem wegliep. ,,Het was een ongeluk.’’

Uitspraak: 24 december