Πραγματοποιήθηκε η τελετή παραλαβής του Υφυπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Α. Τόλκα

Πραγματοποιήθηκε σήμερα η τελετή παραλαβής του χαρτοφυλακίου του Υφυπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, Αγγέλου Τόλκα, από τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Δημήτρη Βίτσα.

Παραθέτουμε εκτεταμένα αποσπάσματα από τις εισαγωγικές ομιλίες των δύο Υπουργών, καθώς και από τις ερωταπαντήσεις που ακολούθησαν:

Δ. Βίτσας: Σήμερα, έχουμε την επίσημη τελετή, όπου καλωσορίζουμε τον Άγγελο Τόλκα ως Υφυπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής. Η αλήθεια είναι ότι ήδη τον έχουμε υποδεχτεί και έχει ξεκινήσει και η δουλειά. Είμαστε σε μια φάση όπου χρειάζονται πολλά έργα και λιγότερα λόγια.

Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που έχουμε Υφυπουργό ξανά. Τώρα, θα υπάρξει μαζί με τις εξουσιοδοτικές στους Διοικητές και στους Γενικούς Γραμματείς, μια κατανομή της δουλειάς και μια ελάφρυνση, ώστε να δώσουμε περισσότερα στα κύρια ζητήματα που απασχολούν το υπουργείο, απασχολούν τους πολίτες αυτής της χώρας, αλλά και τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Ήδη φαντάζομαι αύριο ή μεθαύριο θα δημοσιευθεί το ΦΕΚ με τις αρμοδιότητες που αναλαμβάνει ο Άγγελος. Η κύρια αρμοδιότητα, την οποία αναλαμβάνει, είναι την εποπτεία της Υπηρεσίας Ασύλου και της Αρχής Προσφυγών.

Βέβαια, εγώ θα σταθώ μαζί του, όπως και οι αντίστοιχοι Διευθυντές. Έχουμε, όπως ξέρετε, το βασικό ζήτημα της πρσπάθειας να μειώσουμε από τη μια μεριά τους χρόνους, μέσα στους οποίους γίνονται αυτές οι διαδικασίες, αλλά και από την άλλη θέλουμε να προωθήσουμε κοινές ευρωπαϊκές λύσεις όσον αφορά το άσυλο. Ξέρετε ότι είμαστε στην πρωτοπορία προτάσεων όσον αφορά το Δουβλίνο 4 και την ανακατανομή που βεβαίως για εμάς είναι ανακατανομή του βάρους που είναι κατά κύριο λόγο υποχρεωτική, αλλά αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη ξέρετε ότι περί άλλα τυρβάζουν πολλοί. Ιδιαίτερα χώρες οι οποίες δεν δέχονται καν πρόσφυγες και μετανάστες.

Εκεί θα δώσουμε το κύριο βάρος. Βεβαίως, ο κ. Τόλκας αναλαμβάνει και ορισμένα διοικητικά καθήκοντα και μια σειρά καθήκοντα που αφορούν τα οικονομικά και τη διεθνή εκπροσώπηση της χώρας. Βεβαίως. όλα τα πράγματα μαζί θα τα κάνουμε, αλλά καλό είναι ο καθένας να είναι επικεντρωμένος σε ορισμένα ζητήματα.

Τώρα, παίρνω την ευκαιρία να σας πω και κάποια ζητήματα που αφορούν συνολικά το μεταναστευτικό. Ξέρετε ότι στις 7 και 8 Μαρτίου γίνεται το επίσημο Συμβούλιο των Υπουργών Εσωτερικών και Μεταναστευτικής Πολιτικής. Είναι αρκετά σημαντικό, γιατί είναι εκείνο που θα εισηγηθεί στη Σύνοδο Κορυφής στα τέλη Μαρτίου, σε μια δύσκολη στιγμή για την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά την οποία το μεταναστευτικό μετατρέπεται σε κύριο θέμα των ευρωεκλογών και την ίδια στιγμή οι διαφορές είναι – θα έλεγε κανένας – ακραίες.

Ξέρετε ότι η δική μας θέση για το μεταναστευτικό έχει τρεις διαστάσεις. Είναι οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες σε περιοχές όπου διεξάγονται πόλεμοι που θα πρέπει να πάρει η Ευρωπαϊκή Ένωση και συγχρόνως η αναπτυξιακή βοήθεια σε αυτές τις χώρες, ώστε οι πληθυσμοί να έχουν ζωή εκεί και να μην φεύγουν. Ακόμη, ξέρετε ότι για εμάς διαχείριση των συνόρων δεν σημαίνει βίαιη αποτροπή, αλλά εξέταση των αιτούντων διεθνή προστασία με βάση τις αρχές της Συνθήκης της Γενεύης και τις άλλες διεθνείς συμβάσεις και συγχρόνως αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει υπογράψει, όπως και η Γερμανία και άλλες χώρες το παγκόσμιο σύμφωνο για τη μετανάστευση, το οποίο δεν έχει νομικά δεσμευτικό χαρακτήρα, αλλά στη σκέψη μας είναι να προχωρήσουμε και σε δεσμευτικές κινήσεις. Επίσης, ξέρετε ότι η θέση μας στο εσωτερικό της Ευρώπης είναι η δίκαιη ανακατανομή και η αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, καθώς και η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών. Άρα η συνευθύνη για εμάς είναι κεντρικό κριτήριο και για τη συνοχή της Ευρώπης και όχι μόνο συνευθύνη για τα οικονομικά, αλλά συνευθύνη και για τα κοινωνικά θέματα.

Οπότε, αυτά τα ζητήματα συμπυκνώνονται στην πρότασή μας για το Δουβλίνο 4, αλλά και για τα επτά νομοθετήματα, ας τα ονομάσουμε έτσι, που αφορούν τις αλλαγές στην ΕΕ, τα οποία εμείς βλέπουμε ως πακέτο.

Στο βαθμό που αυτό δεν είναι εφικτό, πρέπει να υπάρχει ένας μεταβατικός μηχανισμός με τα κράτη που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στη συνευθύνη και στην ανακατανομή με κεντρικά ζητήματα το relocation και την εξέταση από διάφορες χώρες των αιτημάτων ασύλου, γιατί όπως γνωρίζετε, η Ελλάδα έχει με όλες τις προσομοιώσεις τη δυνατότητα να λαμβάνει και να εξετάζει κάθε χρόνο περίπου 20.000 αιτήσεις ασύλου.

Πέρσι μόνο κατατέθηκαν 67.000. Δηλαδή, κάνουμε πολύ περισσότερα από ότι κανονικά θα μπορούσαμε και είμαστε η τρίτη χώρα σε απόλυτους αριθμούς μετά τη Γερμανία και τη Γαλλία στα αιτήματα ασύλου και η πρώτη χώρα στην Ευρώπη, κατά κεφαλήν. Άρα, αυτό πρέπει να διορθωθεί.

Δύο πράγματα ακόμα. Παρόλες τις προσπάθειες που κάνουμε, ήμουν και στην Κωνσταντινούπολη πρόσφατα, και εμείς και η Τουρκία, οι ροές συνεχίζονται, υπάρχουν ροές και μάλιστα θα έλεγε κανένας αυξανόμενες, όχι τρομερά, αλλά είναι σημαντικός ο αριθμός. Δηλαδή, το Φεβρουάριο του 2018 είχαν έρθει 1.139 στα νησιά. Το Φεβρουάριο του 2019 έχουν έρθει 1.485 με ιδιαίτερη πίεση στη Σάμο που η κατάσταση είναι πολύ κακή και έχουμε ρίξει όλες μας τις δυνάμεις για να απαλύνουμε το νησί, αλλά και τους πρόσφυγες και μετανάστες.

Το τελευταίο που θέλω να σας πω είναι ότι οργανώνουμε μετά τις συναντήσεις και τις συζητήσεις που κάναμε στην Κωνσταντινούπολη, ένα ταξίδι στο Πακιστάν, ώστε να προχωρήσουμε σε διευθετήσεις με αυτή τη χώρα και οργανώνουμε ένα ταξίδι του Τούρκου Υπουργού Εσωτερικών με κοινή συμφωνία.

Οπότε, Άγγελε καλώς ήρθες. Είσαι μεγάλη ανακούφιση, τουλάχιστον από τις πρώτες μέρες της συνεργασίας μας. Σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο έργο που αναλαμβάνεις. Και νομίζω ότι η επιτυχία σου και η κοινή προσπάθεια, άλλωστε άσχετα με τις αρμοδιότητες τα κάνουμε ως συνήθως εδώ όλοι μαζί, θα αποδείξει ότι υπάρχουν δυνάμεις μέσα στην κοινωνία και στον πολιτικό στίβο που μπορούν να προχωρούν στο δρόμο της προόδου.

Α. Τόλκας: Θέλω να ευχαριστήσω κατ' αρχήν τον Υπουργό για τη συνεργασία που έχουμε μέχρι σήμερα αυτή την πρώτη ουσιαστικά εβδομάδα, αλλά επίσης και τους Γενικούς Γραμματείς και τους υπηρεσιακούς παράγοντες που μέχρι σήμερα για ό,τι χρειάστηκε έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία.

Είναι ένα έργο και ένα Υπουργείο το οποίο πραγματικά απαιτεί αφοσίωση. Είναι μια προσπάθεια πολύ υψηλής ευθύνης και είναι οι συγκεκριμένες αρμοδιότητες οι οποίες είναι πολύ απαιτητικές όχι μόνο αυτή την περίοδο.

Για το ζήτημα των μεταναστευτικών ροών, για την ίδια τη χώρα, για την Ευρώπη για τους ανθρώπους οι οποίοι έρχονται πρέπει να καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια. Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να υπάρξει μια ευρύτερη εθνική συνεννόηση και συναίνεση με όλες τις δυνάμεις και τους χώρους, οι οποίοι κατανοούν και μπορούν να στηρίξουν το πρόβλημα και να προτείνουν λύσεις.

Υπάρχουν οι προοδευτικές επιλογές, υπάρχουν και οι συντηρητικές επιλογές στο τι επιλέγει κανείς σαν πολιτική προτεραιότητα για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος.

Η δική μας επιλογή σαφώς είναι η πρώτη επιλογή: η στήριξη προοδευτικών λύσεων και όχι φοβικών απέναντι στο σημαντικό αυτό ζήτημα το οποίο θα έχει τις διαστάσεις ενός μεγάλου θέματος και θα μας απασχολεί για καιρό.

Όπως είπε και ο Υπουργός η δική μου αρμοδιότητα θα αφορά το άσυλο και τις διαδικασίες προσφυγών. Δίνεται προτεραιότητα στην προσπάθεια επιτάχυνσης των διαδικασιών και στην προσπάθεια να μπορέσουμε να φανούμε αντάξιοι των ευθυνών μας τόσο απέναντι στους ανθρώπους οι οποίοι κατ' αρχήν το έχουν ανάγκη και το χρειάζονται και έχουν όλα αυτά τα δικαιώματα, αλλά και απέναντι στις τοπικές κοινωνίες, στη χώρα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα για ένα πεδίο το οποίο υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις αντίρροπές σε επίπεδο ευρωπαϊκό.

Ερώτηση: Πόσο αισιόδοξος είστε ότι μπορούν να υπάρξουν πραγματικές λύσεις και να εξελιχθούν οι συζητήσεις που κάνετε λίγο πριν τις ευρωεκλογές; Υπάρχει πεδίο για να δούμε αποτελέσματα σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες που παίρνετε;

Δ. Βίτσας: Δεν περιμένω θαύματα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι εκείνες οι χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν με αίσθημα αλληλεγγύης, αλλά και ευθύνης αυτά τα ζητήματα και με τις οποίες βρισκόμαστε σε πλήρη επικοινωνία, στο επόμενο χρονικό διάστημα θα εντείνουμε ακόμη περισσότερο τις προσπάθειές μας για να έχουμε κάποιο αποτέλεσμα.

Ευελπιστώ και αυτό έχει να κάνει όχι με την αισιοδοξία, αλλά με την προσπάθεια, ότι μέχρι τις ευρωεκλογές μπορούμε να έχουμε έναν κατ' αρχήν μεταβατικό μηχανισμό και ένα πρόγραμμα relocation. Δεν ευελπιστώ ότι θα έχουμε λύσει ζητήματα όπως το Δουβλίνο 4, θα χρειαστεί να πάμε λίγο πιο μακριά στο χρόνο, αλλά είναι πιθανό μέχρι το τέλος του 2019 να έχει γίνει.

Όπως καταλαβαίνετε, αυτό θα εξαρτηθεί και από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, όπου ο δικός μας ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα μεγάλο μέτωπο προόδου με βασικά χαρακτηριστικά την πάλη ενάντια στις κοινωνικές ανισότητες και την πάλη ενάντια στον ρατσισμό και στην ξενοφοβία.

Αν αυτό το πετύχουμε και υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να το πετύχουμε, ναι σας λέω με μια σιγουριά ότι το 2019 θα έχουμε και Δουβλίνο 4. Αυτό είναι η βασική μας προσπάθεια, ξέρετε ότι στην Ευρώπη το μεταναστευτικό είναι το πρώτο θέμα για τις ευρωκελογές.

Βεβαίως, θα επαναλάβω ότι μετατρέπεται σε πρώτο θέμα για να κρύψει τις κοινωνικές ανισότητες που υπάρχουν στην Ευρώπη από τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες έχουν ξεπεράσει σε εφαρμογή περίπου την εικοσαετία.

Ερώτηση: Επειδή είπατε ότι ο στόχος και η ελπίδα είναι η επικράτηση των προοδευτικών μετώπων και επειδή η έλευση του Υφυπουργού συσχετίζεται με όλο αυτό το θέμα και ταυτόχρονα ασκείται και μια κριτική από την αντιπολίτευση. Θα ήθελα ένα σχόλιο και για το πρόγραμμα relocation που αναφέρατε αν υπάρχει κάποιο μέγεθος στην πρόβλεψή του, αυτό που ελπίζουμε να γίνει μέχρι τις ευρωεκλογές.

Α. Τόλκας: Από την πλευρά μου ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο και ακόμη πιο πριν και ειδικότερα και στα θέματα μετανάστευσης, σας θυμίζω ακόμη παλαιότερα τις δικές μου τοποθετήσεις για την εκπαίδευση των μεταναστών και προσφύγων- νομίζω ότι ιδιαίτερα αυτό το κρίσιμο διάστημα που απαιτεί προοδευτικές λύσεις, προτάσεις και συναινέσεις, έχει έρθει πολύ νωρίτερα και με πολύ πιο επιτακτικό τρόπο.

Άρα λοιπόν, όσον αφορά οτιδήποτε άλλο, βάζω μπροστά αυτό που σας περιέγραψα και βάζω μπροστά τη συνέπεια και αξιοπιστία προτάσεων και θέσεων οι οποίες έχουν υπάρξει διαχρονικά, όχι ευκαιριακά και όχι απλά το τελευταίο διάστημα.

Δ. Βίτσας: Όποιος δεν καταλαβαίνει ότι στην Ελλάδα έχει συμβεί μια τεράστια αλλαγή, για να χρησιμοποιήσω τους στίχους του Σαββόπουλου, «δεν ξέρει πού τραβά και πού πηγαίνει». Το γεγονός ότι η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια, έβαλε ένα νέο πλαίσιο προκλήσεων για τη χώρα. Φέρνει αντιμέτωπους με άλλους όρους πλέον, δυο μεγάλους αστερισμούς: Δεν είναι τα δύο κόμματα που παλεύουν, είναι δυο αστερισμοί που παλεύουν.

Όπως το καταλαβαίνω εγώ, είναι ο αστερισμός της προόδου και είναι ο αστερισμός της οπισθοδρόμησης. Όχι της συντήρησης, της οπισθοδρόμησης. Απ’ την πλευρά του αστερισμού της προόδου αντικειμενικά, στην καρδιά του πολιτικού γίγνεσθαι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Απ’ τη μεριά της οπισθοδρόμησης, με αυτά που προτείνει, είναι η Νέα Δημοκρατία.

Σε αυτό, καλείται κάθε ενεργός κοινωνικός και πολιτικός παράγοντας, να πάρει θέση και στο τέλος, στις βουλευτικές εκλογές, να πάρει θέση και η κοινωνία. Ο Άγγελος πήρε θέση. Πολύ σημαντική. Και επικίνδυνη και με ρίσκο, με μια έννοια. Αλλά, νομίζω είναι ένα καλό ρίσκο που παίρνουμε όλοι μας. Ότι θα δώσουμε το είναι μας ώστε να μην πισωγυρίσει η χώρα, αλλά να πάει μπροστά.

Δείτε τί απασχολεί την επικαιρότητα και τί θα έπρεπε κατά κύριο λόγο να την απασχολεί. Την απασχολούν μερικά πράγματα που άλλοτε είναι λίγο σοβαρά, άλλοτε είναι υπόθεση επαρχιακού καφενείου πριν από 40-50 χρόνια, όταν ακόμα τα καφενεία χωρίζονταν σε πράσινα και γαλάζια. Τέτοια πράγματα ευτυχώς δε μας απασχολούν, ενώ αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί, είναι χωρίς να ξεχνάμε το παρελθόν, τί κάνουμε για το παρόν και πολύ περισσότερο τί σχεδιάζουμε με εφικτό τρόπο για το μέλλον.

Δείτε τί έχει γίνει από τον Αύγουστο μέσα σε 6 μήνες, πόσα πράγματα έχουν προχωρήσει και έχουν προχωρήσει με σταθερότητα. Δεν είναι δηλαδή όπως πριν το 2018, τώρα μιλάμε για μια καινούργια σταθερότητα.

Από το μήνα Φεβρουάριο, αυτοί που έχουν τον κατώτατο μισθό ξεκινούν με 650 ευρώ. Δεν ξεκινούν με 586 και 524. Και τώρα έρχονται και καινούργια πράγματα, έρχεται η προστασία της πρώτης κατοικίας, υπερβαίνοντας το νόμο Κατσέλη. Έρχονται οι 120 δόσεις και πάντοτε με στραμμένο το βλέμμα σε αυτούς που έχουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες.

Αλλά πολύ περισσότερο, έρχονται και μέτρα που θα τονώσουν την οικονομία, τη βιομηχανία, τον τουρισμό, θ’ αναδείξουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και θα βοηθήσουν και σε συνεργασία με τις άλλες χώρες, ώστε να υπάρχει μια συνανάπτυξη στα Βαλκάνια και μια συνανάπτυξη στην Ευρώπη. Και σε περίοδο που καθυστερεί η ανάπτυξη της Ευρώπης, κατά την άποψή μου λόγω λιτότητας, η Ελλάδα αρχίζει και παρουσιάζει πολύ θετικά αποτελέσματα.

Δηλαδή, το γεγονός ότι οι προβλέψεις μας, είναι αν δεν κάνω λάθος το 2020 ή το 2021, να ξεπεράσουμε τα 200 δισ. ευρώ σε ΑΕΠ, είναι πάρα πολύ σημαντικές. Και η άποψή μας ότι τα πάντα δεν είναι ανταγωνιστικότητα, αλλά πρέπει να στηριχθείς στους εργαζομένους για να έχεις ανταγωνιστικότητα, ο Τσίπρας το λέει «δίκαιη ανάπτυξη», νομίζω ότι αυτά είναι τα κυρίαρχα.

Άρα, εγώ καλωσορίζω αυτή την προσπάθεια και καλωσορίζουμε όλους αυτούς που θέλουν να συμβάλουν σε αυτή την προσπάθεια, όχι με τη λογική ενός ηγεμονισμού, αλλά συνδιαμόρφωσης αυτής της προσπάθειας, θα δείτε ότι και την Κυριακή ένα τέτοιο κάλεσμα θα βγει από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, που θα είναι πολύ πιο συγκροτημένο και θα δοκιμαστεί. Ο Άγγελος κι εγώ, εγώ κι ο Άγγελος, δοκιμάζουμε αυτή την προσπάθεια πάνω σ’ ένα συγκεκριμένο πεδίο και θα το πετύχουμε. Το βλέπω ότι θα το πετύχουμε.

Γιατί το κεντρικό μας ζήτημα είναι να πετύχει αυτή η προσπάθεια. Μέσα απ’ αυτή την επιτυχία της προσπάθειας θα πετύχουμε κι εμείς, αυτό είναι το ζήτημα.

Ως προς το ερώτημα για το relocation, ένας αριθμός περίπου στις 20 με 25 χιλιάδες, μας δίνει με βάση τα στοιχεία που έχουμε τώρα, μια ανάσα για τα επόμενα δυο χρόνια.

Το βάζω δίπλα στην προσπάθεια για ένταξη 20.000 ανθρώπων στην ελληνική κοινωνία, με τις προσπάθειες ένταξης που κάνουμε. Ελπίζω ότι μέσα σε δυο χρόνια θα έχουμε ένα Δουβλίνο 4, το οποίο θα έχει μια σταθερότητα.

Συνηθίζουμε να βάζουμε τον πήχη ψηλά και να τον περνάμε, όχι να περνάμε από κάτω. Γιατί ξέρετε, μπορείς να λες αριθμούς, αλλά εγώ σας λέω τί είναι απαραίτητο σήμερα.

Αυτή τη στιγμή έχουμε περίπου 75.000 ανθρώπους εδώ στην Ελλάδα. Αν τα πράγματα πάνε όπως πήγαν πέρυσι, θα κλείσουμε το 2019 μ’ έναν αριθμό, περίπου 90.000, κάπου εκεί, ίσως λίγο παραπάνω. Αρχίζει και γίνεται δυσβάσταχτο. Λέω λοιπόν ότι έχουμε μια ανάγκη για πρόγραμμα relocation. Αυτό μπορεί να μη γίνει αποκλειστικά και μόνο με relocation, μπορεί να γίνει και με resettlement απευθείας από την Τουρκία, μπορεί να γίνει με τα processing centers, μπορεί να γίνει με την ανάληψη ευθύνης εξέτασης του ασύλου κατευθείαν από άλλες χώρες. Δηλαδή, μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους και τους έχουμε προτείνει αυτούς τους τρόπους και νομίζω ότι μπορούμε να τους πετύχουμε.

Αυτό είναι πρόταση δική μας, έχει συζητηθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και υπάρχει και μια πρόταση μεταβατικού μηχανισμού της Γαλλίας και της Γερμανίας. Εμείς κάνουμε και ξεχωριστές προσπάθειες. Δηλαδή υπάρχει μια κατ' αρχήν συμφωνία με την Πορτογαλία, υπάρχει η συμφωνία που ξέρετε ότι έχω συνυπογράψει με τον κ. Ζεεχόφερ, η οποία έχει αποδώσει ως τώρα καλά για εμάς.