Militairen vertrekken vanuit Havelte voor missie in Afghanistan (maar eerst volgt nog een quarantaine)

Een laatste knuffel, een laatste zoen. Militairen van de Johannes Postkazerne in Havelte namen woensdag afscheid van vrienden en familie. Na twee weken quarantaine vliegen ze naar Afghanistan voor een zes maanden durende missie.

Een laatste knuffel, een laatste zoen. Militairen van de Johannes Postkazerne in Havelte namen woensdag afscheid van vrienden en familie. Na twee weken quarantaine vliegen ze naar Afghanistan voor een zes maanden durende missie. Foto: Martijn Bijzitter

Een laatste omhelzing en kus. 130 militairen van de 43e Gemechaniseerde Brigade zijn vertrokken, voor een zes maanden durende missie in Afghanistan. Op de Johannes Postkazerne in Havelte namen de laatste militairen woensdag op de kiss-and-ride-strook afscheid van familie en vrienden. Ze zitten nu twee weken in quarantaine en vliegen daarna naar Afghanistan.

Geen massale oploop ditmaal dus van vrienden en familieleden die gewapend met ballonnen en spandoeken afscheid komen nemen. Integendeel zelfs. Defensie heeft in verband met het rondwarende coronavirus voor een sober vertrek moeten kiezen. Daarom worden woensdagmorgen in alle rust de laatste 25 militairen die samen met honderd andere collega’s op missie gaan naar Afghanistan, afgezet op de Johannes Postkazerne in Havelte.

Tijdens een zogenaamde kiss and ride arriveren de militairen één voor één op de plaats van vertrek. Zo ook Stephan Zuidink. De inwoner van Zutphen stapt even voor half elf uit de kleine rode Renault Clio die hem naar Havelte heeft gebracht.

Laatste knuffel

Snel worden drie zware tassen uit de kofferbak getild. Dan volgt het tijdelijke afscheid. Zuidinks moeder pakt haar zoon als eerste vast. Met tranen in haar ogen wenst ze de begin twintiger succes op diens eerste missie. Wanneer de intense omhelzing voorbij is, volgt een even intense broederlijke omhelzing. Beide mannen slaan elkaar hard op de rug, dreigen het te kwaad te krijgen, maar zusjelief weet de spanning te breken. Met een brede glimlach zegt ze: „Nou veel plezier hé” en draait ze zich, om weer aanstalten te maken om achterin de auto te gaan zitten.

Maar die kans krijgt ze niet, want haar oudste broer die dit jaar tijdens de feestdagen aan tafel ontbreekt, grijpt haar bij de arm, trekt haar naar zich toe en geeft ook haar een zoen. Na een knuffel die minutenlang lijkt te duren, is het toch de hoogste tijd. Een laatste omarming, een laatste high five, een laatste zoen. Een laatste fysiek contact voor maanden.

‘PlayStation en Xbos zitten in de tas’

Militair Zuidink gooit zijn volle bepakking op zijn rug en meldt zich bij de paspoortcontrole. Wanneer zijn papieren in orde zijn bevonden, krijgt hij de laatste instructies. „Een mondkapje, een powerbank, een lunchpakket en een blikje drinken voor onderweg”, meldt een militaire collega wanneer hij het sein krijgt dat hij mag doorlopen naar de grijze personenbus van Defensie die even verderop met draaiende motor staat te wachten.

Bas Kuipers ziet het allemaal gebeuren. De commandant van het bataljon in Havelte blijft achter op de Johannes Postkazerne en wenst zijn collega alle goeds toe. „Ben je er klaar voor”, vraagt hij aan Zuidink, die droogjes antwoordt dat dit na jaren hard trainen al weken het geval is. Op de vraag hoe de jonge militair de komende twee weken in quarantaine door gaat komen, volgt een brede glimlach. „De PlayStation en de Xbox zitten in mijn tas. Ik vermaak mij wel”, zo zegt de inwoner van Zutphen die daarna zijn tassen onderin de bus legt, een mondkapje opdoet en de bus instapt.

Relatief veilig

De laatste militairen zijn woensdag overgebracht naar een kazerne elders in het land, waar ze net als hun andere honderd collega’s de komende twee weken in quarantaine verblijven. Wanneer dan zeker is dat de manschappen vrij zijn van het coronavirus, volgt het vertrek naar Afghanistan. Daar ondersteunen de Nederlandse militairen het Afghaanse veiligheidsapparaat. „Dus militairen en politie”, zo vertelt kapitein Heerko Koops. De 37-jarige Hoogevener leidt de missie: „Onze specifieke taak is onder meer het beveiligen van adviseurs uit allerlei landen. Wij moeten hen veilig van A naar B brengen.”

Volgens Koops is de situatie in Afghanistan momenteel relatief veilig, hoewel het de laatste tijd wel iets onrustiger is geworden door de vredesonderhandelingen. „Je houdt er altijd rekening mee dat het mis kan gaan. Dat je bijvoorbeeld beschoten wordt of te maken krijgt met bermbommen. We trainen voor het ergste, zodat het alleen maar mee kan vallen. We willen over zes maanden allemaal weer veilig naar huis en daar gaan we ook gewoon vanuit.”