Had je ergens een jaar geleden verkondigd dat de verkiezingen in 2018 over het klimaat zouden gaan, dan werd je waarschijnlijk op hoongelach onthaald. Klimaat was toen nog een thema waar vooral zedig over gezwegen werd. De reden hiervoor was eenvoudig: het werd beschouwd als een thema dat vanuit electoraal oogpunt oninteressant was.

Was.

Want met enkele klimaatmarsen die meer dan zeventigduizend deelnemers lokten, wekelijkse betogingen en spijbelacties en een wereldwijde stakingsactie vandaag, is de conclusie meer dan duidelijk: hier ligt enorm veel volk wakker van.

En dat is natuurlijk volkomen terecht. Ondanks alles wat ecorealisten, ecomodernisten en andere vreemde tisten ons willen doen geloven is de situatie meer dan urgent. De klimaatverandering die is er al. Ze voltrekt zich, as we speak. En als we nu, ja nu, niet snel handelen dan wordt die klimaatverandering een klimaatcatastrofe. Het is met een donker toekomstperspectief dat jongeren vandaag geconfronteerd worden. Geen wonder dat zij ook de trekkers zijn van dit protest.

In België heeft de klimaatbeweging al een heel belangrijke slag thuisgehaald: ze hebben het klimaat hoog op de agenda kunnen plaatsen. Sinds enkele weken is klimaat een thema waar politici niet langer omheen kunnen. De protesten dwingen hen om zich te positioneren en kleur te bekennen. Op een slordige twee maanden voor de verkiezingen is het klimaat het meest belangrijke politieke thema in dit land geworden.

Maar mobilisatie zal nodig blijven. Niet alleen de komende weken en maanden, maar evengoed de komende jaren. Want politici hebben de neiging om snel in te dommelen wanneer ze niet af en toe een stevige prik krijgen. Wat we vooral moeten zien te vermijden is dat er na de verkiezingen terug kan overgegaan worden naar de orde van de dag. No more business as usual.

Het is in ieder geval hoopgevend om te zien dat de klimaatbeweging een echte globale beweging is. Geen wonder natuurlijk, aangezien het bij uitstek ook een globaal probleem is. En net dat biedt ook enorme mogelijkheden voor vormen van internationale samenwerkingen en netwerken tussen activisten.

Niet alleen over landsgrenzen heen zullen er allianties moeten gesmeed worden. Ook verschillende vormen van strijd die nu los van elkaar bestaan zullen elkaar moeten vinden. Want klimaatverandering gaat over meer dan het klimaat, het gaat ook over herverdeling, over rechtvaardigheid, over migratie en over hoe er een nieuwe economie en samenleving kan vorm krijgen. Deze verschillende strijden kunnen onmogelijk van elkaar losgekoppeld worden.

In België hebben de vakbonden zich vandaag aangesloten bij het protest van de klimaatbeweging en morgen in Parijs zullen klimaatbetogers en gele hesjes elkaar opzoeken. Van onderuit groeit er een eenheid die klassieke, politiek-electorale tegenstellingen in belangrijke mate overstijgt. Het is die eenheid die komende jaren van vitaal belang zal worden. Letterlijk dan.