Voormalig Belgacom-topman Didier Bellens overleden

Didier Bellens, de voormalige CEO van Belgacom, intussen omgedoopt tot Proximus, is zondag overleden. Dat vernamen de redacties van De Tijd en L'Echo. Hij leidde Belgacom van 2003 tot 2013. Zijn parcours bij de telecomoperator werd verstoord door diverse polemieken. Bellens had zichzelf door zijn moeilijke karakter onmogelijk gemaakt, maar zette met Belgacom wel mooie resultaten neer. Hij werd 60 jaar.

Bellens werd in november 2013 wegens 'zware fout' ontslagen als CEO van Belgacom. Onterecht, meende de manager, die daarop 5 miljoen euro schadevergoeding eiste van Belgacom. Hij vond recht te hebben op dat bedrag omdat zijn contract nog tot maart 2015 liep en omdat hij een vergoeding voor de geleden schade wou.

De Brusselaar begon zijn carrière bij Deloitte na studies handelsingenieur aan de Solvay Business School en werd in 1982 financieel directeur bij Groupe Bruxelles Lambert (GBL), de holding van Albert Frère. Hij werkte er zich op tot algemeen directeur en werd daarna gedelegeerd bestuurder bij RTL Group. In 2003 maakte hij de overstap naar Belgacom. In augustus 2008 werd zijn mandaat door de regering verlengd, ondanks een discussie over zijn salaris die van Didier Bellens de best betaalde CEO in de Bel20 maakte.

In 2011 kwam de polemiek over zijn salaris weer op de voorgrond, toen bleek dat Bellens 2,6 miljoen euro verdiende. Dit deed de kwestie uitdijen tot een breder politiek debat over de lonen van topmanagers in België. Ook daarna bleef Bellens in opspraak komen. In juni 2011 werd hij beschuldigd van passieve corruptie. Het gerecht van Bergen verdacht hem ervan 'persoonlijke voordelen' te hebben overgehouden aan de verkoop van een oud RTT-gebouw aan een vertrouweling.

De verkoop van een ander Belgacomgebouw deed opnieuw veel stof opwaaien. Bellens was namelijk bestuurder bij kandidaat-koper Immobel. Bellens moest daarop tekst en uitleg geven in de Kamer, waar hij vooral irritatie opwekte. Een interne audit bij Belgacom besloot echter dat er geen sprake was van belangenvermenging.

Op 15 november 2013 maakte de regering een eind aan zijn mandaat bij de telecomoperator, wegens een zware fout. Bellens had in een interview laten uitschijnen dat de regering Belgacom gebruikte als melkkoe. 'Elio Di Rupo belt me enkel rond het einde van het jaar om te informeren of Belgacom een dividend uitkeert', zei hij over de toenmalige premier en PS-topman. 'Een beetje zoals een klein kind dat om zijn sinterklaas komt.'

Bellens was tien jaar lang CEO van Belgacom. Op papier reed hij bij de telecomgroep een gedegen parcours. Hij verbrandde zich niet aan een dure internationale expansie zoals anderen wel deden. En Belgacom was financieel en operationeel gezonder dan veel grote Europese spelers. Maar die prestaties werden de voorbije jaren danig overschaduwd door zijn reputatie. ‘Een zonnekoning die zich laat omringen door jaknikkers,' klonk het. ‘Hyperintelligent maar emotionele intelligentie nul.’ ‘Een sfinx die niet te lezen valt.’

Bellens leek onaantastbaar. De commentaren over zijn imago gleden schijnbaar van hem af. ‘Ik weet wat de pers schrijft’, zei hij in 2014 in een zeldzaam persoonlijk interview in De Tijd. ‘Maar als CEO van Belgacom loop je nu eenmaal in de kijker. Je krijgt een etiket opgeplakt dat meer samenhangt met de functie dan met de persoon. Mensen zeggen: hij is zus, hij is zo, hij speelt de baas. Maar ik ben ook de baas. In fine moet ik beslissen, ben ik verantwoordelijk en aansprakelijk. Bij een fout stapt men niet naar de operationeel verantwoordelijke maar komt men naar mij.’

Een andere affaire waarmee hij te maken kreeg was 'Concettagate', de zaak rond zijn rechterhand en ‘vertrouwelinge’ Concetta Fagard, die diverse werknemers bij Belgacom het leven onmogelijk zou hebben gemaakt. Hoewel verschillende ontslagen vielen in de zaak, hield Bellens altijd vol dat er ‘geen impact was op de werkvloer’. ‘Irrelevant’, klonk het.

Ook het feit dat er tijdens zijn mandaat bij Belgacom een resem toplui in de groep sneuvelde aan zijn voeten, was voor hem een non-issue. ‘Het verloop is bij ons niet groter dan in een ander bedrijf. Daar zijn cijfers over. Het is simpel: op topniveau moet je presteren. En loyauteit is heilig. Respecteer je de afspraken niet, dan grijp ik in.’